Puerto viejo de talamanca & Turrialba

Na een ontbijtje op zaterdagochtend ging onze trektocht verder. We reden eerst richting Limon op een erg drukke weg met een hele hoop vrachtwagens. Ondertussen zagen we ook veel terreinen met containers van onder andere chiquita, del monte en dole. Na Limon te zijn gepasseerd gingen we door richting Puerto Viejo de Talamanca. Dit ligt dus aan de caribische kust en staat erg bekend om de reggae vibes. Wij verbleven in de azania bungalows en we hadden een heel schattig hutje. Helemaal opgetrokken van hout en met een dak van palmbladeren. Geen enkel  raam alleen gevlochten houtwerk. Zwembadje erbij en tropische tuin en het geruis van de golven.

Michelle:
Waarom het land zo groen is bemerkten we  in de nacht. Het regende pijpestelen. Keiharde regen recht naar beneden. We besloten de volgende ochtend om met de paraplu naar het dorp te lopen. Een heel bizar dorp met allerlei optrekjes in verschillende kleuren, van verschillende materialen en met verschillende bewoners. Rastafari’s, westerse hippies, lokale bevolking, toeristen van allerlei pluimage, veel fietsen en dat alles kriskras door elkaar heen. In een reggae tent dronken we een heerlijke smoothie met uitzicht op de oceaan met metershoge golven met surfers. ’s Middags brak de zon weer door en toen hebben we zelf in de zee gestaan. Tot onze middel was meer dan genoeg. De hoge golven hebben een enorme zuigkracht en er zijn riptides. Je moet echt moeite doen om je staande te houden, maar verschrikkelijk leuk om in de golven te duiken. Bovendien is de zee warm.

Peter:
‘s avonds hadden we een kookcursus geboekt bij Veronica. Ik had de cursus in een folder zien staan en na wat speurwerk op internet bleek dat Veronica een vegetarisch restaurant had gehad en nu kooklessen gaf. Er waren veel enthousiaste verhalen te vinden over haar les. Snel geboekt dan maar voordat het vol was. De afspraak was om 17:30 voor een supermarkt. Ze was keurig op tijd en we liepen via een aantal steegjes naar haar huis. Ze was erg aardig, zwart een jaar of 50. Al vrij snel zei ze dat zij en haar man volgers waren van de 7de dag adventisten, en beide overtuigde vegetariërs en haar man zelfs veganist. Hij was ook aanwezig maar hij at alleen met ons mee. Tamar had gekozen voor de kipvariant van het menu en ik voor de vegetarische optie. Alle ingrediënten lagen vers op tafel, alles sausjes werden vers gemaakt waarbij de kruiden met wat water in de blender tot saus werden getoverd. Van elk ingrediënt wist Veronica wat de uitwerking was op lichaam en geest  en uiteindelijk was dit het resultaat.

Rijst met Zwarte bonen gekookt in kokosmelk met een heer lijk kruidenmengsel

Voor Tamar Kip op zijn Caraïbisch ( Bijzonder eerst suiker bruin laten worden in de braadpan voordat de olie erbij gaat)

Salade van witte kool met een heerlijke (zelfgemaakte) dressing.

Gewokte groenten met een heerlijke saus.

Als drankje bij het eten had ze een heerlijke sap (natuurlijk vers gemaakt (maar zonder ons)) van stervrucht met gember. Ik ben geen fan van gember maar deze combi was heerlijk; de flauwe stervrucht opgeleukt met gember. Ook nog beregezond. Deze was haar eigen vondst en maakte furore tijdens de periode dat ze hun eigen restaurant runden.

Tijdens het eten hadden we tijd om te praten over hun levenswijze, hun geloof en hun overtuiging dat het mensenlichaam niet gemaakt is voor de consumptie van vlees. Al met al een zeer inspirerende ervaring en ook een mooie gelegenheid wat beter kennis te kunnen maken met echte inwoners van Costa Rica.

Tamar:
De volgende dag begonnen we aan ons laatste ontbijt in de azonia lodge en daarna konden wij onze reis weer vervolgen, door naar de bergen in guayabo lodge vlakbij Turrialba. Ook daar hebben we bij aankomst eigenlijk niet zoveel gedaan, en gegeten in het restaurant bij de logde. Na het eten hebben we (jawel) nog even bij de open haard gegeten. Je krijgt hier bijna een soort chalet idee in Oostenrijk.

Op woensdag zijn we naar het guayabo monument geweest waar wat Costa Ricaanse historie te vinden was, erg interessant wel! Daarna liepen we nog een andere wandeling door een stukje jungle en daar zagen we veel vlinders en... MUGGEN. Vervolgens hebben we ergens wat gepicknickt en gingen we nog even de stad Turrialba bekijken. En wat was het daar druk! In mijn hele tijd in Costa Rica heb ik nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien. Iedereen deed waarschijnlijk kerstinkopen. Hier hebben we wat winkeltjes bekeken en hebben we wat gegeten in een typische soda (het was een soort snackbar dit keer). Daarna zijn we terug gegaan naar onze lodge en zijn we vroeg gaan slapen want de volgende morgen zouden we om 6 uur wakker moeten worden.

En dus ging de wakker om 6 uur, aten we ontbijt en vervolgens gingen we met onze guide Ceasar richting de vulkaan Turrialba. Hij bracht ons dichtbij de (nog werkende) vulkaan en vertelde ons een hoop interessante informatie. We konden de vieze zwavellucht ruiken, de vervallen huisjes zien en ook de dode bomen konden we bezichtigen. Het gaf een heel bijzonder landschap. Vervolgens reden we door naar de vulkaan Irazu, de hoogste vulkaan van Costa Rica. En het was daarboven gewoon koud...! We konden het afentoe niet helemaal goed zien door de mist maar we hadden een bijzonder uitzicht. Daarna hebben we ergens nog wat geluncht en zijn we terug gegaan naar de lodge. Verder hebben we een rustige middag en avond gehad. En morgen gaan we weer door richting Uvita vlakbij Corcovado. We vermaken ons in ieder geval volop en de tijd vliegt dan ook!

En omdat het natuurlijk kerstavond is (en wij dat eigenlijk soms een beetje vergeten), wensen we jullie allemaal fijne feestdagen!